Κυριακή 14 Φεβρουαρίου 2010
"Δεν μετανιώνω για τα λάθη που έχω κάνει"
«Με έχουν εκμεταλλευτεί, αλλά επειδή δεν μιλάω δεν σημαίνει ότι είμαι αφελής». Η Νταϊάνα Ιγροπούλου σπάει τη σιωπή της και μιλάει στην «Espresso της Κυριακής» για τον μοναχικό δρόμο που έχει χαράξει προς την επιτυχία. Δίνει απαντήσεις σε αυτούς που τη σνομπάρουν, σε όσους νομίζουν ότι η καριέρα της μετά και τα φετινά καλλιστεία διαγράφει πτωτική πορεία και μοιράζεται τις στιγμές που πέρασε στο αστυνομικό τμήμα πριν από λίγες ημέρες, όταν αστυνομικοί τη σταμάτησαν χωρίς να έχει πάνω της δίπλωμα οδήγησης. «Είμαι εδώ και δουλεύω επειδή αγαπάω τη δουλειά» μας λέει και εξηγεί για ποιο λόγο απομακρύνθηκε από τα Μέσα Ενημέρωσης έναν χρόνο τώρα.
Γεννήθηκε το 1990 στην Πάτρα και σε ηλικία δύο ετών ήρθε στην Αθήνα, όπου ξεκίνησε ένα παιδικό αλλά αληθινό παραμύθι. Εχει έναν αδελφό τριών ετών και είναι η ανάσα αισιοδοξίας της καθημερινά που ξεκινάει τα κάστινγκ και τις φωτογραφήσεις της. Οι γονείς της της παρείχαν όλα αυτά που χρειαζόταν μια κοπέλα που στο σχολείο ήταν μέτρια μαθήτρια αλλά στο σπίτι ήταν υπάκουη και πολύ χαμηλών τόνων. Πάλεψε για να κατακτήσει πολλά στη ζωή της, αν και είκοσι ετών μόνο. Στα δεκαεπτά της χρόνια αποφάσισε να ανεξαρτητοποιηθεί και νοίκιασε σπίτι για να μείνει μόνη της. Η συμμετοχή της στα καλλιστεία του ΑΝΤ1 το 2007, ο τίτλος της Μις Γιανγκ και η συμμετοχή της στα διεθνή καλλιστεία Miss Young International όπου κατέκτησε τον τίτλο Queen of Universe ήταν μόνον η αρχή. Δέχτηκε δεκάδες προτάσεις αντί πολλών χιλιάδων ευρώ για ολόγυμνη φωτογράφηση αλλά δεν ενέδωσε μέχρι σήμερα. Περιορίζεται σε αισθησιακές δουλειές, παρ’ όλα αυτά δέχεται πόλεμο επειδή δεν μιλάει, δεν κάνει παρέες και δεν ακολουθεί κάποιους ανθρώπους που θέλουν -υποτίθεται, όπως έχει πει- το καλό της. Το καλοκαίρι του 2009 επέστρεψε για δεύτερη φορά στα καλλιστεία και πήρε τον τίτλο της Β’ Σταρ Ελλάς. Το αποτέλεσμα την απογοήτευσε και το έδειξε την ώρα της στέψης. Αυτή είναι η ζωή της στα τρία χρόνια που τη γνωρίζουμε. Ενα κορίτσι γλυκό, συναισθηματικό, που νιώθει έτοιμο να μιλήσει για όλα και να γυρίσει σελίδα στη ζωή του επαγγελματικά και προσωπικά, μια και είναι μόνη της και είναι καθαρά επιλογή της.
- Σου έχουν φερθεί καλά; Νιώθεις περίεργα που ασχολούνται συνέχεια με την προσωπική σου ζωή;Οταν ήμουν πιο μικρή δεν καταλάβαινα τι έκανα. Λάθη έγιναν και μερικές φορές ένιωσα πολύ άσχημα που μου χρέωναν πράγματα και έλεγαν για κάθε αγόρι που γνώριζα ότι ήμουν μαζί του. Δεν ήξερα πώς να αντιδράσω και θυμάσαι, επειδή κάνουμε πολλή παρέα τρία χρόνια τώρα, ότι ένιωθα κάπως. Πλέον άλλαξα, ωρίμασα και προσέχω να διαφυλάσσω την εικόνα μου και την προσωπική μου ζωή. Δεν μετανιώνω για ό,τι έχω κάνει και δεν μου αρέσει να γυρίζω τον χρόνο πίσω.
- Εχεις πέσει θύμα εκμετάλλευσης προσωπικά και επαγγελματικά;Αν σου πω όχι, δεν θα με πιστέψεις. Υπάρχουν περιπτώσεις ανθρώπων που σε πλησιάζουν ξέροντας ότι είσαι ένα κορίτσι όμορφο και με τίτλους και θέλουν να πάρουν ίσως λίγη δόξα και επικαιρότητα. Εκεί θα μου πεις φταίμε και εμείς που τα δεχόμαστε. Απλώς έχω μάθει να ελίσσομαι και όταν έτυχε να αντιμετωπίσω τέτοιου είδους πρόβλημα έφυγα και δεν είπα απολύτως τίποτα. Ακούω επίσης ότι ο χώρος μας είναι βρόμικος, με ναρκωτικά και άλλου είδους πράγματα. Εκεί οδηγούμαστε μόνον αν το επιδιώξουμε νομίζω. Μόνοι μας προκαλούμε την τύχη μας και τη μοίρα μας.
- Εχεις μάνατζερ; Πώς δουλεύεις σε Ελλάδα και εξωτερικό;Υπάρχει ένα πρακτορείο που με υποστηρίζει και είμαι σε πολύ καλό επίπεδο επαγγελματικά. Η αγορά στην Ελλάδα είναι μικρή και δεν υπάρχουν μεγάλες δυνατότητες να κάνουμε ως μοντέλα πολλές φωτογραφήσεις, editorials, καμπάνιες. Σκέφτομαι σοβαρά να φύγω για το εξωτερικό. Αν μου γινόταν μια καλή πρόταση, σίγουρα θα απαντούσα θετικά. Πριν από λίγες ημέρες βρέθηκα στο Βερολίνο για κάτι πάρα πολύ καλό που με ανέβασε και ψυχολογικά.
«Ηταν ανοησία μου που οδηγήθηκα στο αστυνομικό τμήμα»
- Δεν μπορώ να μη ρωτήσω για ένα περιστατικό που συνέβη πριν από λίγες ημέρες, όταν σε οδήγησαν στο αστυνομικό τμήμα...Ακουσα πολλά πράγματα και με στενοχώρησε πολύ. Σε πήρα τηλέφωνο και θυμάσαι που σου είπα ότι με έπιασαν επειδή δεν είχα το δίπλωμα μαζί μου. Πήρα ένα μάθημα να μην είμαι αμελής και πάντα όταν οδηγώ να έχω μαζί μου τα χαρτιά μου. Ηταν ανοησία και απερισκεψία μου σίγουρα. ΧΑΡΗΣ ΛΕΜΠΙΔΑΚΗΣ
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε ΕΛΕΥΘΕΡΑ τα σχόλια σας χωρίς να είναι υβριστικά. ΔΕΝ δημοσιεύονται διαφημιστικά σχόλια.